فکر میکردم
حتما که نباید نقاش باشی که قلم دست بگیری و بر روی بوم بکشی . همین که دستت به قلم آشنا باشد میتوانی
رنگ بپاشی به صفحه بوم
حتما نباید شاعر باشی تا شعر بگویی . گاهی همین که دلت گرفته باشد و دو خط بنویسی شعری میشود برای خودش
حتما نباید عاشق باشی که زیر باران بروی . گاهی زیر باران میروی که خیس شی تازه شی شاداب شی
اما
هرچه گل میکشم بومم رنگی نمیگیرد هرچه شعر میگویم به دل نمی نشیند هر چه زیر باران میروم تازه نمیشوم
هرچه از خورشید میگویم تاریک تر میشود هر چه از محبت میگویم کینه بزرگ تر میشود هرچه از زندگی میگویم مرگ نزدیک تر میشود ..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر